In de hippische sport zie je veel ongelukken die vaak ernstig zijn. De meeste blessures ontstaan door een val, maar als je praat met mensen in de gezondheidszorg die met ruiters werken, kom je erachter dat overbelastingsletsel vaak voorkomt. Dit wordt echter zelden gerapporteerd in databases omdat de meeste van deze gegevens worden verzameld bij de Eerste Hulp afdeling. Wat ook niet helpt is dat ruiters vaak aangeven dat deze blessures deel uitmaken van de sport.
Een zadel moet comfort, veiligheid en controle bieden. Het verschil in zadels komt van het doel waarvoor ze zijn gemaakt. In het artikel verdeelt zadels in twee groepen. Western en Klassiek (dit omvat dressuurzadels, springzadels enz.) In onderzoeken naar ‘klassiek’ rijden wordt aangegeven dat de zadels aangepast zijn aan de natuurlijke buiging van de wervelkolom. Met korte beugels zijn de heupen meer gebogen. Als resultaat wordt de kromming in de ruggengraat groter en wordt meer druk uitgeoefend op de tussenwervelschijf. Er zijn aanwijzingen dat een langere beugel zorgt voor een betere houding en dus minder druk op de rug. Westernzadels zijn meer gericht op comfort en het zitgedeelte is minder stijf. Ze lijken ook een beetje grover, en de beugels hangen vaak bijna gelijk aan de voeten van de ruiter.
Om tot deze conclusie te komen zijn ruiters per post benaderd. Bij het onderzoek dat op de website van Science&Equine terug te vinden is wordt beschreven dat ruiters benaderd zijn met een vragenlijst over hun rijgewoonten, zadeltype, lengte van de stijgbeugels, demografische gegevens, enzovoort om inzicht te krijgen in (rug-)klachten in het paardrijden. Bijna de helft van deze ruiters gaf aan dat ze de afgelopen 12 maanden lage rugpijn hadden. De groep ruiters met een ‘klassiek’ zadel dat ze langer dan 15 jaar hadden, had relatief de meeste klachten. Er kwam geen ideale beugellengte naar voren uit het onderzoek.
Wat voor soort zadel gebruik jij? En heb je ooit het verschil tussen het rijden met verschillende zadels opgemerkt?
